ԻՄ ԱՇՈՒՆԸ

Իմ Աշունը մեղեդի է,

հարազատ մի երգ,

անհուն մի ցավ

տխուր անձրև՝ լացող անվերջ,

արևի շող,

նրա ձայնը՝ հոգու ծարավ,

ներսումս՝ անտուն թռչուն,

որ գալիս է լուսնի կանչով

ու

հեռանում գիշերում։

Իմ Աշունը մեղեդի է,

լուսնի քնքուշ մի ցող,

որ ցավում է հենց իմ

հոգում թախծող աշնան։

Արաքս Սևան