Հիշենք մեր մեծերին

«Դպրոցն այնպիսի կրթություն պետք է ապահովի, որ նոր սերունդը «հոգեպես և մարմնապես մի աստիճանով» բարձր լինի նախորդից»։ Ղազարոս Աղայան Աղայանը

Ֆրանկոֆոնիայի երկամսյակի շրջանակներում սպասարկման բաժնում բացվեց «Մարդկային կատակերգության գիտակը» խորագրով գրքային ցուցահանդես՝ նվիրված ֆրանսիացի մեծ վիպասան Օնորե դը Բալզակի ծննդյան

Էջ Չարենցի օրագրից՝ Գորկու մասին *** Ներկայումս ամբողջ Խորհրդային Միության մեջ միակ գրողը, որ չի կորցրել իր գրական ոճը և

«Ընկերությունից ավելի սրբազան կապ չկա։ Հայրը սիրում է իր զավակին, մայրը սիրում է իր զավակին, զավակը սիրում է հորն ու

«Շաթիրյանը բեղմնավոր էր ու մտահղացումներով հարուստ: Նրա թեմատիկան բազմազան էր ու լայն, մեծ էին նրա ժանրային հնարավորությունները` հրապարակախոսական հոդվածներ ու

«Ժողովրդի մեծությունը չի չափվում նրա քանակով, ինչպես մարդու մեծությունը՝ հասակով: Միակ չափման միավորը՝ դա նրա մտային զարգացվածությունն ու բարոյական մակարդակն

«Հրանտ Մաթևոսյանը ամենից առաջ զգում է իր ժողովրդին, իր հերոսներին, իր եզերքը՝ բոլոր նյարդերով։ Դրա շնորհիվ էլ նա երևան է

«Ապագայում, երբ մենք է՛լ ավելի շատ գաղտնիքներ կկորզենք բնությունից, բոլոր հրաշքները, որոնք նկարագրում են վիպասանները և, մասնավորապես, ձեր խոնարհ ծառան,

«Զորեղ ու անհավասարակշիռ տարերքի բանաստեղծ է Զարյանը։ Նրա տաղանդի լավագույն առանձնահատկություններից մեկը պատկերավոր, շքեղ մտածողությունն է, որ զարմանալիորեն թարմ է,